laatste dagen...Launnie
Door: mart en cis
Blijf op de hoogte en volg Cisca Martin
25 Februari 2013 | Australië, Melbourne
Vandaag weer over op Nederlands...wat een verwarring! Ik heb netjes de reisgegevens doorgestuurd, maar ik ben totaal in de war met de dagen....gelukkig hebben we mensen die e.e.a. nakijken en contoleren, dus snel e.e.a. aangepast.
We gingen namelijk op bezoek bij een achterachternichtje van Cisca, die 4 jaar werd. Want ik wilde Ann, haar oma, en haar moeder, Ashlee ook nog even zien.
Toen werd gevraagd wanneer we vertrokken zei ik: over een paar dagen. Marijke zei nee....morgen!!!
Ik WIST ook wel dat we vandaag nog iets hadden....het was ons afscheidsdiner, dezelfde avond...
Tja, time flies when you're having fun.
Ik weet niet mee hoeveel kinderen er waren, onze tattooist was er ook (neef Paul) en na wat drinken met lekkers, na de prachtige regenboogtaart en een knuffel met de prachtige en zoooo lieve hond Thunder (ja Marvin, een hond die jij zou willen hebben met de naam Thunder..haha...ironie), gingen we huiswaarts.
Na nog even een detour naar de dam waar het water van Tamar River vandaan komt en de Cataract Gorge en de lookout boven het huis van Marijke en George, via de weg waar Ineke en Harry ooit waren verdwaald...gingen we ons voorbereiden op onze laatste familieavond.
We aten in het Kings Meadows hotel, je kon, zoals gewoon is bij veel eetgelegenheden, je bestelling met tafelnummer doorgeven bij de kassa, een wijntje of ander drankje ophalen (eventueel een loterij ticket invullen) en dan zou het even later gebracht worden.
Wij kozen een plekje ongeveer in het midden tussen alle mensen, helaas bij een lange tafel kan je niet bij iedereen zitten. Ik was de enige met een voorgerecht, pompoensoep, tot 'ergernis' van de hongerigen onder ons, hahaha. Hierna volgde het voorgerecht, lachen, ik was ook nog de eerste die dit geserveerd kregen. Mijn broers keken mij 'boos' aan.
We hebben natuurlijk wel even iedereen bedankt voor alles wat er voor ons is gedaan en geregeld, wat er MET ons is gedaan en hebben daarna lekker gegeten, afscheid genomen.
Nog een heerlijke kop koffie bij Marijke en George, met wat extra mensen er nog bij...we hebben wat afgelachen!
Pete, had jij ons niet eens het spel cribbage (?) uitgelegd een paar jaar geleden? Ik weet het niet meer..maar we moeten het maar (weer) eens gaan spelen.
De dag liep ten einde, de volgende ochtend gingen Mart en Geoge nog even wat kaarten posten. Wij zijn wellicht eerder thuis dan de kaarten ontvangen zijn, maarja. Ondertussen gingen Marijke en ik naar de Gorge met zijn tweeen. Warm, maar heerlijk!!!
We hebben bij de Gorge de kabelbaan genomen (jaja, Marijke durfde echt, geweldig he), retour met als tussenstop even de beentjes in De Basin (JAAAAA). Dit wilde ik ZO graag nog even doen....
De heren waren ondertussen thuis aangekomen en kwamen ons met de auto ophalen, we zouden nog lunchen en moesten de auto inleveren en dan vliegen.
Het was zo fijn nog een aantal mensen even op het vliegveld te zien, al wilde ik aan de andere kant zo weinig mogelijk mensen zien, want afscheid nemen valt me altijd best zwaar.
Ook nu, na een gezellig half uurtje kletsen, had ik het moeilijk om mijn tranen te bedwingen. Maar, zo zei ik, I'm good, we're going on a holiday to Melbourne!!
Zodra de mensen ook mijn gezichtsveld waren, hield ik het niet meer. Ook Martin vond het niet gemakkelijk en zou iedereen en Tassie erg missen.
Gek hoe emoties toch weer de overhand kunnen nemen, hoe goed je je ook probeert te houden.
In het vliegtuig had ik extra zakdoekjes nodig, en dankzij de honeycombs van John (Joop), kon ik eindelijk wat bedaren na een kwartier. Kom, Cis, verman je!!!!
In Melbourne kwam de koffer meteen aan zodra we bij de band kwamen. Snel gepakt, en op naar de Sky Bus. Goed systeem. Je stapt een keer over op een kleinere bus die je naar het hotel brengt. Onderweg allerlei info over de stad.
Binnen ongeveer een uur bij het hotel, lekker even gerelaxt, daarna lekker gegeten en gelopen buiten, Chinatown!
De rest van het verhaal denk ik thuis pas te kunnen vertellen.
Wij hopen op een goede reis (vanavond richting vliegveld en vannacht om 3u vliegen)
Tot ooit!!!!!
We gingen namelijk op bezoek bij een achterachternichtje van Cisca, die 4 jaar werd. Want ik wilde Ann, haar oma, en haar moeder, Ashlee ook nog even zien.
Toen werd gevraagd wanneer we vertrokken zei ik: over een paar dagen. Marijke zei nee....morgen!!!
Ik WIST ook wel dat we vandaag nog iets hadden....het was ons afscheidsdiner, dezelfde avond...
Tja, time flies when you're having fun.
Ik weet niet mee hoeveel kinderen er waren, onze tattooist was er ook (neef Paul) en na wat drinken met lekkers, na de prachtige regenboogtaart en een knuffel met de prachtige en zoooo lieve hond Thunder (ja Marvin, een hond die jij zou willen hebben met de naam Thunder..haha...ironie), gingen we huiswaarts.
Na nog even een detour naar de dam waar het water van Tamar River vandaan komt en de Cataract Gorge en de lookout boven het huis van Marijke en George, via de weg waar Ineke en Harry ooit waren verdwaald...gingen we ons voorbereiden op onze laatste familieavond.
We aten in het Kings Meadows hotel, je kon, zoals gewoon is bij veel eetgelegenheden, je bestelling met tafelnummer doorgeven bij de kassa, een wijntje of ander drankje ophalen (eventueel een loterij ticket invullen) en dan zou het even later gebracht worden.
Wij kozen een plekje ongeveer in het midden tussen alle mensen, helaas bij een lange tafel kan je niet bij iedereen zitten. Ik was de enige met een voorgerecht, pompoensoep, tot 'ergernis' van de hongerigen onder ons, hahaha. Hierna volgde het voorgerecht, lachen, ik was ook nog de eerste die dit geserveerd kregen. Mijn broers keken mij 'boos' aan.
We hebben natuurlijk wel even iedereen bedankt voor alles wat er voor ons is gedaan en geregeld, wat er MET ons is gedaan en hebben daarna lekker gegeten, afscheid genomen.
Nog een heerlijke kop koffie bij Marijke en George, met wat extra mensen er nog bij...we hebben wat afgelachen!
Pete, had jij ons niet eens het spel cribbage (?) uitgelegd een paar jaar geleden? Ik weet het niet meer..maar we moeten het maar (weer) eens gaan spelen.
De dag liep ten einde, de volgende ochtend gingen Mart en Geoge nog even wat kaarten posten. Wij zijn wellicht eerder thuis dan de kaarten ontvangen zijn, maarja. Ondertussen gingen Marijke en ik naar de Gorge met zijn tweeen. Warm, maar heerlijk!!!
We hebben bij de Gorge de kabelbaan genomen (jaja, Marijke durfde echt, geweldig he), retour met als tussenstop even de beentjes in De Basin (JAAAAA). Dit wilde ik ZO graag nog even doen....
De heren waren ondertussen thuis aangekomen en kwamen ons met de auto ophalen, we zouden nog lunchen en moesten de auto inleveren en dan vliegen.
Het was zo fijn nog een aantal mensen even op het vliegveld te zien, al wilde ik aan de andere kant zo weinig mogelijk mensen zien, want afscheid nemen valt me altijd best zwaar.
Ook nu, na een gezellig half uurtje kletsen, had ik het moeilijk om mijn tranen te bedwingen. Maar, zo zei ik, I'm good, we're going on a holiday to Melbourne!!
Zodra de mensen ook mijn gezichtsveld waren, hield ik het niet meer. Ook Martin vond het niet gemakkelijk en zou iedereen en Tassie erg missen.
Gek hoe emoties toch weer de overhand kunnen nemen, hoe goed je je ook probeert te houden.
In het vliegtuig had ik extra zakdoekjes nodig, en dankzij de honeycombs van John (Joop), kon ik eindelijk wat bedaren na een kwartier. Kom, Cis, verman je!!!!
In Melbourne kwam de koffer meteen aan zodra we bij de band kwamen. Snel gepakt, en op naar de Sky Bus. Goed systeem. Je stapt een keer over op een kleinere bus die je naar het hotel brengt. Onderweg allerlei info over de stad.
Binnen ongeveer een uur bij het hotel, lekker even gerelaxt, daarna lekker gegeten en gelopen buiten, Chinatown!
De rest van het verhaal denk ik thuis pas te kunnen vertellen.
Wij hopen op een goede reis (vanavond richting vliegveld en vannacht om 3u vliegen)
Tot ooit!!!!!
-
28 Februari 2013 - 09:25
Carola:
Hoi Cis en Martin,
Jullie zullen vast doodmoe zijn straks in het vliegtuig, want wat hebben jullie veel meegemaakt zeg! Zoveel lieve mensen hebben jullie om jullie heen gehad; jullie zullen elkaar straks node missen!
Wij wensen jullie een hele goede reis en tot volgende week woensdag op koor, want wij hebben jullie ook gemist hoor :)!!
Liefs,
Carola (en de rest) -
28 Februari 2013 - 09:37
Bernadette:
Tja, de tranen schieten zelfs in mijn ogen, terwijl ik gewoon hier in ons kikkerland op de bank jullie verhaal zit te lezen.....laat staan wat voor een krokodillentranen jullie hebben gehad.
Laat maar lekker rollen hoor! Inhouden heeft geen zin. Eruit is eruit, daarna kun je weer na een diepe zucht weer verder. Er is een tijd van komen en van gaan. Valt wel eens zwaar. Een mooi iets is dat jullie daar weg gaan, maar dat jullie straks, na de lange vermoeiende reis, ook weer gezellig thuiskomen, in jullie eigennestje kunnen kruipen, en jullie je kinderen weer in jullie armen kunnen sluiten. Dat is toch ook weer heerlijk!!!!! Nu maar fijn terug kijken op die prachtige momenten die jullie daar hebben beleefd. Niemand kan dat meer van jullie afpakken. Mooie ervaring om mee te nemen naar de toekomst, en her te beleven als jullie aan iets leukswillen denken.
Goede reis,en tot over een paar daagjes. Jullie wachten een warm ontvangst op Schiphol. Bye mate! -
28 Februari 2013 - 21:55
Paola:
Lieve Cisca en Martin,
Ja, wat een heftige maar ook mooi afscheid hebben jullie moeten nemen van zoveel lieve mensen en prachtige mooie Land.
Ik wens jullie een goede reis terug naar huis. Hier krijgen we vanaf de komende dagen de zon weer te zien en vanaf volgende week krijgen we zachtere temperatuur; maar ik zou een dikke warme jas klaar hebben bij uitstappen in Nederland want voor jullie zal zeker nog erg koud aan voelen.
Jullie kinderen kunnen vast niet wachten om jullie te zien en de thuiskomst zal zeker ook een groot feest worden.
Goede thuiskomst en hopelijk tot heel snel.
Liefs, -
28 Februari 2013 - 23:03
Joyce:
Het is toch een beetje onwerkelijk om dit zo te lezen. De plannen voor de aankomst zijn al gemaakt inderdaad, en je hoeft je niet te schamen voor die traantjes hoor. Die had Eline ook bij jullie vertrek (positief, neem dat van mij aan). Ik heb ze nog niet gehad, maar wie weet dat dat pas komt als ik mijn lieve papa weer een knuffel geef. Mam je bent lief hoor, maar ik ben en blijf een papa'skindje he haha. Ik ben echt heel erg benieuwd om alle verhalen firsthand te horen en als het kan ook zo snel mogelijk foto's en filmpjes!
Love you guys,
Kus Joyce -
01 Maart 2013 - 18:04
Wilma:
Hoi lieverds...
We wensen jullie een goede reis en tot heeeeeeel gauw.
Liefs Marcel en Wilma -
02 Maart 2013 - 06:59
Debby Kos:
Wat een mooi afscheid, en ook ik zit hier met natte ogen ;-)
Wetende dat deze reis voor jullie prachtig is geweest en dat je nu weer voor lange tijd afscheid moeten nemen van heel veel familie.
Dikke kus Debby
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
